Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu




19 Aralık 2013 Perşembe

Pastane Muhabbetleri :)

Öğle arası yürüyüşleri ne kadar çok sevdiğimi ve onlar olmadan günü bitiremediğimi birçok kez söyledim sanırım. Bazen de az yürüyüp kendimi hemen yakındaki pastaneye atıyorum, kitap okumak için. Gazeteleri de oluyor ama gazete okumak benim için açıkçası 5-10 dakikadan ibaret olduğundan ve neyse ki yanımda ruh halime göre birkaç kitap taşıdığımdan boşlukta kalmıyorum. Yanında bazen kahve ama çoğunlukla limonlu çay :) Ara sıra yakın olduğumuz kuzen M. İle buluşup simit-çay eşliğinde sohbet ediyoruz, o da keyifli oluyor..
Ama eğer yalnızsam küçük pastane ortamında yüksek sesle konuşan teyzelerin amcaların dertlerine de ortak oluyorum. Hatta okuduğum kitaba bile odaklanamıyorum. Bunun adı kulak misafirliği midir yoksa başka bir adı var mıdır bilmiyorum ama aklımda kalan pastane muhabbetlerini yazayım:
- Bir grup teyze var ki (yaş ortalaması 70 sanırım) torunlarının fotoğraflarını yanlarında taşıyıp, birbirlerine onlardan bahsediyorlar :)
- Bir grup teyze sadece gelin-damat çekiştirmesi yapıyor :(
- Yine bugün denk geldiğim başka teyze grubu okudukları kitaplardan, gittikleri kermeslerden bahsediyor. "Bende alzaymır yokmuş" diyor biri; öteki "o da bir şey mi hiç fark etmiyorsunuz ben kel oldum diye saçının tepesini gösteriyor."...
Bu teyzeler anladığım kadarıyla birbirlerini zor duyduklarından bağırarak konuşuyorlar.
Geçenlerde bir çift evlerindeymişçesine kavga ettiler ve ne yazık ki yan masamdaydılar; ama arada çay-puğaça ısmarlamayı da unutmadılar :)
Bugün de yine değişik bir gruba denk geldim. Birbirini seven ve evlenmek isteyen bir çiftin aileleri buluşmuştu ama ortada çift yoktu. Onların yerine kız tarafından 3 amca ve erkek tarafından 1 abla ve 1 abi vardı. Olayın özü de şuydu; çocuğun çok güvenilir bir işi ya da mesleği yokmuş ve evlenmeleri mantıklı değilmiş diyen kız tarafını, kardeşimiz  ekmeğini taştan çıkarır diye savunan erkek tarafı vardı.
Bir ara düşündüm acaba ben mi çekiyorum böyle tuhaflıkları kendime diye?
Dinlememek demeyeyim de duymamak için çaba sarf ettim ama yanımda kulaklığım yokken masalar yanyana iken bu durum pek kolay olmuyor.
Yine de okuduğum kitapta ilerleme kaydettim, bravo :)
Garsonu çok kibar ve en sevdiğim tarafı da beni evine gelmişim gibi selamlayan Karadenizli sahibi amca. "Hoşgeldiniz"le başlayan iletişim "Doydunuz mu"ya kadar gidiyor :)
Pastane ortamlarını sırf bu güzel muhabbetlere ortam yarattıkları için bile sevdiğime karar verdim.
Yoksa işin özü 1 limonlu çay mı :)


Sizin var mı pastane muhabbetiniz :)

4 yorum:

  1. Bayıldım muhabbetlere, dilerim o yaşlara erdiğinde ben de bir pastanede arkadaşlarıma "Bende alzaymır yokmuş" diyebilirim :)))
    Bu tür sohbetler benim de çok ilgimi çeker, vapurda, motorda, otobüste ya da işte böyle dediğin gibi pastanelerde falan, dinleyip içimden hikayeler de uydururum senden farklı olarak, bir de ben rahatsız olmam-pardon kavga olmadığı sürece demeliyim-
    Geçen hafta sonu aöf sınavlarım hem sabah hem öğleden sonraydı, eve gitmek yerine sınav yerine yakın mado'da oturdum saatlerce, ders çalıştım ama yine de benden mesudu yoktu :) İki çocukla bu tür teneffüsler büyük lüks ;)
    Böyleyken böyle iki balık bir kedici, yani çay kahve bahane! :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Esen,
      Bayılıyorum senin bu detaylı yorumlarına sağolasın :)
      Küçük kaçamaklar insanı bazen ne kadar mutlu ediyor değil mi.. Hakikaten çay kahve bahane oluyor. Bazen eski bir arkadaşla sohbet bazense kitap en güzel dert ortağı/keyif veren aktivite oluyor..
      Sevgiler

      Sil
  2. Ben etrafı dinlemekten hoşlanıyorum bazen... gerçi bazen hemen etkileniip üzüldüğüm şeyler oluyor tabi..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hüzünlenilecek bir şeyse ben duymamak için kalkıyorum artık yoksa içime dert oluyor aynen senin gibi.. Ama bazen hele ki yaşlı teyzeler öyle hoş anılarını anlatıyor ki :))

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...